Ojro, krowy i motylki

Czy w czasach, gdy oferty all inclusive są na wyciągnięcie ręki, wakacje pod gruszą mają jeszcze rację bytu?

Biedawakacje

Przeglądają kolorowy katalog pełen soczystych, wyfotoszopowanych zdjęć. Wybierają egzotyczny kierunek, a jeśli decydują się na Polskę to koniecznie hotel ze SPA i modna miejscowość. Oczami wyobraźni widzą siebie wypoczywających w leżaku, dzieci zaopiekowane przez dorabiających studentów, zwanych szumnie animatorami, a po powrocie setki lajków pod fotkami z wakacji.

W tej perspektywie gość, który pojedziecie oglądać kury i sianokosy rysuje się jak frajer albo biedak. Już pakując się do naszej agroturystyki nabrałam wątpliwości, czy to była przemyślana decyzja. Wyjechać z alergicznym dzieckiem na dwa tygodnie do wsi, w której nie ma nawet sklepu, a najbliższy market oddalony jest o 15km? Na to mógł wpaść tylko idiota albo osoba pozbawiona wyobraźni przestrzennej potrzebnej do oceny pojemności bagażnika. Dodajmy do tego brak jakichkolwiek atrakcji dedykowanych dzieciom, nie mówiąc o animatorach i wizja totalnej katastrofy gotowa.

Wiejska sielanka

Jednak kiedy dotarliśmy do naszego gospodarstwa i udaliśmy się na krótki rekonesans, wszystkie wątpliwości rozwiały się jak mgła. Podczas 10-minutowego spaceru oglądaliśmy z bliska motyle, które nienawykłe do człowieka leniwie oddawały się kwiatowej uczcie. W zbożu kwitły maki, chabry, koniczyny i dziesiątki innych gatunków, które wzbudzały zachwyt i chęć posiadania. Pod dębem tuż przy drodze rosły podgrzybki. Gdzie nie spojrzeliśmy pojawiała się nowa historia, a w oczach Marysi widziałam nieustającą ciekawość i fascynację. Wiedziałam już, że wyjazd to strzał w dziesiątkę i żadni animatorzy czy nowoczesne place zabaw nie mogą konkurować z przyrodą będącą na wyciągnięcie ręki.

Co prawda w 100% musieliśmy sami zajmować się własnym dzieckiem, ale w praktyce wyręczała nas w tym Matka Natura. W lesie zbieraliśmy szyszki, liście i obserwowaliśmy żaby. W jeziorze łapaliśmy ryby do wiaderka. Poznaliśmy się z kurami, kaczkami i rodziną bocianów. Oglądaliśmy jak dojrzewają jabłka, jedliśmy maliny i borówki prosto z krzaka, a świeżo zerwane pomidory pachniały tak obłędnie, że zwykle natychmiast znikały w naszych ustach. Jednak największą gwiazdą wyjazdu była krowa. Spokojnie mogliśmy zrezygnować ze wszystkich innych atrakcji, położyć się na łące i całymi dniami obserwować jak krowa je, drapie się, muczy i macha ogonem. Zresztą nawet nie musielibyśmy patrzeć. Bieżący komentarz mieliśmy stale zapewniony.

Wstydliwe wczasy

– Trzy lata temu spadł tu taki grad, że całą karoserię mi zniszczył. Straty wyceniono na 7 tysięcy ojro – zagaił ni stąd ni zowąd Człowiek-z-Niepohamowaną-Potrzebą-Rozmowy wskazując swoje Audi na niemieckich blachach – Na szczęście ubezpieczalnia pokryła.
– Całe szczęście – odparłam uprzejmie.
– A te 500 złotych, co teraz dają na dziecko to chyba bardzo duże pieniądze, prawda? – przeszedł płynnie do nowego tematu.

Nasz agro-sąsiad w tych kilku zdaniach idealnie podsumował, co ludzie sądzą o wczasach na wsi. To forma urlopu, która wciąż kojarzy się z brakiem alternatyw. Istotnie koszty nas zaskoczyły i zamknęły się w zaledwie 1/4 zaplanowanego budżetu. Jednak czasy, gdy Polacy nie mieli wyboru dawno minęły i najwyższa pora uświadomić to sobie. Kuriozalne jest to, że chętnie prowadzamy dzieci do centrów edukacyjnych i parków nauki, chcemy by poznawały zasady fizyki, a wstydzimy się zacząć od podstaw i pokazać przyrodę. Przecież sam lord Isaac odkrył prawo ciążenia obserwując spadające w sadzie jabłka.